Najczęściej zadawane pytania

W wyroku rozwodowym Sąd zobowiązany jest z urzędu stwierdzić, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodny wniosek stron Sąd rozwiąże małżeństwo stron bez orzekania o winie. Oznacza to, że Sąd nie orzeka, że żadna ze stron winy nie ponosi. Sąd rozwiązując małżeństwo bez orzekaniu o winie uznaje jedynie, że nie będzie wypowiadał się czy i która ze stron ponosi winę rozkładu pożycia małżeńskiego. Skutki rozwodu są jednak takie, jakby żadna ze stron nie ponosiła winy rozkładu. Chodzi tutaj o takie skutki jak np. obowiązek alimentacyjny małżonków.

Postępowanie w sprawie o rozwód jest rozstrzygane przed Sądem. Nie ma możliwości podpisania dokumentów i rozwiązanie małżeństwa na papierze. Strona wnosząca o rozwiązanie małżeństwa poprzez rozwód sporządza pozew, wnosi go do Sądu, a następnie bierze udział w postepowaniu przed Sądem. Jeżeli pozwany nie zażądał przeprowadzenia rozprawy podczas swojej nieobecności, ani nie składał wyjaśnień ustnie lub na piśmie, nie stawił się na rozprawę, albo pomimo stawienia się nie brał w niej udziału, Sąd wyda wyrok, a wydany wyrok uznaje się za zaoczny.

W sprawach o rozwód obligatoryjnym elementem postępowania dowodowego jest przesłuchanie stron: powoda i pozwanego. Sąd zarządza przeprowadzenie tego dowodu w celu wyjaśnienia wszystkich okoliczności stanu faktycznego, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Z tego też względu strony zostają wezwane do osobistego stawiennictwa na rozprawie. Na pierwszej rozprawie dochodzi do przesłuchania informacyjnego, zaś właściwe przesłuchanie, stanowiące dowód, przeprowadzane jest na końcu postępowania dowodowego.

Nie. Taka forma przeniesienia własności nie chroni przed obowiązkiem zapłaty / uzupełnienia zachowku. Zapis o nie doliczaniu darowizny do spadku jest bezskuteczny wobec uprawionych do zachowku.

Nie. Umowa dożywocia ma skutek z chwilą jej zawarcia. Własność nieruchomości zostaje przeniesiona na zobowiązanego do dożywocia z chwilą zawarcia umowy. Chwila śmierci dożywotnika jest datą, do której zobowiązany ma obowiązek zapewnić zbywcy utrzymanie - „dożywotnie utrzymanie”.